Dünyadaki onca sefalete karşın yine de sızlanıp şikayet etmeksizin yaşayıp giden insanlara rastladıkça şaşmadan duramıyordu. Her acıyı neşeli bir kahkahanın, her ölüm yasını neşeli bir çocuk şarkısının izlediğini, her sıkıntının, her bayağılığın yanında bir güzelliğin, bir esprinin, bir tesellinin, bir gülümsemenin yer aldığını hayranlıkla görüyor, bunu da harikulade buluyordu..