Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Düşük Puanlı Yabancı - Elyel Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Yabancı - Elyel sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Yabancı - Elyel kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
6.410 üzerinden
Ergenliğimin kitabıydı ve çok okumak istemememe rağmen dayanamadım merak edip okudum. İlk iki kitaptan çok farklıydı, bizim yıllardır okuduğumuz bildiğimiz Ediz karakteri tamamen değişmiş-daha doğrusu Öznur Yıldırım'a göre asıl gerçek benliğini ortaya koymuş sanırım-duygusal bir adamı açığa çıkarmış. Kitabın kurgusu beklentimin altında kaldı
816 syf.
2/10 puan verdi
kitap okurken boğulma eylemi
İnanılmaz kötü bir SON kitap. Ergenliğime bir borç bilerek okudum ama keşke okumasaydım da 2. kitabın sonu kalsaydı aklımda gerçi 7-8 yıl falan geçti onu da çok hatırlamıyorum ya neyse. Yazar neden bu kadar bekletti anlamadım çünkü kitap sadece geçmiş odaklı. 800 sayfanın toplasan 200 sayfası falan yeni bir şey var olay oluyor onlar da o kadar tahmin edilesi ki o bile zevk vermiyor. Boğucu ve oku oku bitmeyen betimlemeler, aynı kelime üzerinden yine aynı anlam taşıyan metaforlar. (savaşmak söz vermek kazanmak kaybetmek bu kelimelerden bir süre uzak kalmak istiyorum) Kitabın fiyatı da herhalde ilk iki kitabın özeti olduğu için bu kadar pahalıydı hani son kitabı alıp okuyan birinin ilk iki kitabı okumasına gerek yok direkt seriyi son kitapla başlayıp bitirebilirsiniz öyle bir tekrar. Geçmiş dediğime de bakmayın 5 sayfa önceki bir diyaloğu 10-20 kez belki tekrar tekrar okuyoruz. Diyaloglar günlük yaşamda kullanılması imkansız cümlelerden oluştuğu içinde ciddiye alıp moda da giremedim bir türlü inanılmaz absürtleştirmiş. Herkes birbirine hayat dersi veriyor. Bir olaya oturup da odaklanamıyorsun çünkü önce Doğa hayal mi görüyor rüyada mı kabusta mı onu anlaman gerekiyor böylece sürükleyicilik de sıfırlanıyor. Ediz zaten aşk adamı olmuş inanılmaz bir değişim yeni iki karakter okuyormuş gibi hissettim bağlantı da koptu böylece. Keşke aynı şeyleri okumak yerine ailelerin geçmişine gitseydik o şekilde derine inilseydi yan karakterler ön plana çıksaydı şu intikam olayı sağlam bir zemine dayansaydı ama yok hiçbir beklentimi karşılamadı. neyse bir erada kapanmış oldu böylece
merhabalar. sekizinci sınıfın başlarında kitap okuma alışkanlığı kazandıktan sonra hevesle alıp okuduğum kitabın, bugün son kitabını altı yıl sonra okudum. evet okuma tarzım çok değişti. artık bu tarz kitaplara dayanamıyorum bile. ama şunu anladım, 8. sınıftaki sudem bu kitabı okuduğum için mutlu. sonunu tahmin edemezdi, şimdi sonunu biliyor. evet konuya gelirsek, yazarın çok küçük yaşlarında yazmaya başladığı bir kitap olduğunu biliyordum. bu kitapta yazarın büyüdüğünü anladım. olgunlaştığını, bir kadınla bir erkeğin muhabbettinin makul bir dille olacağını. bunun daha doğru olduğunu düşünerek yazdığını anladım. konu güzel işlenmişti. ama şöyle bir sıkıntı vardı sürekli geçmişteydik. o kadar çok kitap içinde geçmiş sahne okudum ki beni baydı. sürekli ölü karakterler Doğa'nın içinde konuşuyorlar. yani sadece ölüleri okumuş gibi hissettim. gerçekten buna hiç gerek yoktu. serinin son kitabıydı. bu kadar çok gereksiz betimleme olmasaydı da, gerçek bir son şeklinde okuyabilseydik. gerçekten hayatlarına nasıl devam ediyorlar. mutlular mı? vicdanları rahat mı? gece ne durumda? bu hisleri biraz öğrenmek istemiştim. o konuda biraz yarım kaldım gibi oldu. şu anki okuma tarzıma uygun değil, okurken garip hissettim. ama dediğim gibi, geçmişte okuduğum ve senelerce merak içinde kaldığım kitabın son satırlarını okumak beni memnun etti. ufak halime sesleniyorum. mutluyuz canım.
Yıllar sonra Ediz ve Doğa’nın sonunu okuyabildim… ve sonuç tam bir hayal kırıklığı.
Öznur Yıldırım onca yıl sırf bize “en iyi şekilde yazılmış” bir kitap yazmak için bekletti ve gerçekten böyle mi yazdı bu kitabı? Dehşet içindeyim.
Yazım stili hiç değişmemiş öncelikle onu söyliyeyim diyalogdan çok uzun uzun, gereksiz uzun betimlemelerle doluydu. Ben 800 sayfayı görünce biraz heyecanlanmıştım ama keşke heyecanlanmasaydım. Bütün kitapta Doğa karakterinin kurulan cümleleri tekrar tekrar ve tekrar tekrar beyninde tekrarlamasını okuduk. Gerçekten o kadar sıkıldım ki okurken birçok tekrarlamayı gözümle atladım ve bu kitaptan uzaklaşmama sebep oldu. Pek hoşuma gitmeyen bir diğer konu ise Ediz karakterinin bir anda aşk adamına dönüşmüş olmasıydı ve onun da sürekli “Doğa sen çok temizsin, çok iyisin, çok safsın…” demesi. Yani bir iki sayfada dersin tamam da neden kitabın yarısı bunlarla doluydu? Bence Ediz’in sevgisi çok daha mesafeli ve çok daha anlam dolu olmalıydı ben okurken hiç içim kıpır kıpır olmadı mesela, garipsedim yani.
Bilemiyorum bunca yıl beklediğim için beklentim ya çok yüksekti, ya da gerçekten büyüyüp olgunlaştığım için Yabancı serisi bana bir tık çocuk işi gibi geldi?
Yine de emin olduğum tek bir şey var o da Öznur’un bunca sene içerisinde yazım dili ve stili hiç gelişmemiş bir yazar olması.
Geç olsun ama keşke Güç de olmasaydı :/
Biliyorsunuz, Yabancı serisi Öznur Yıldırım'ın 10 yıl önceki macerasına dayanıyor. Kendisi, 17 yaşlarındayken yazdığı başlangıç kitabını iki parta bölüp iki ayrı kitap olarak sunmuştu hatırladığım kadarıyla. O zamanlarda büyük bir Ediz Çağıran furyası vardı. Herkes kendi kafasında "Sana sadece ben zarar verebilirim." diyen bir seri