Öncelikle şunu belirtmek istiyorum, Elizabeth Hoyt'un kitaplarını sevmiyorum. Daha önce bir kaç kitabını okumuş ve aradığımı bulamamıştım. Yazdığı tarzı çok sevsemde kalemini sevmemiştim. Bu seriye başlarken de ön yargı ile başladım. Ancak genel hikaye ve karakterler beklediğimden iyi çıktı. Bu nedenle serinin tamamını son kitapla beraber yorumlamak istedim.
Öncelikle serinin genel olarak güzel, akıcı ve heyecan uyandırıcı olduğunu söylemeliyim. Her kitap bir öncekinden daha iyiydi. Özellikle her kitapta anlatılan 4 askerin farklı masalları çok hoşuma gitti. 4 kitapta ortak olan haini bulma girişimleri biraz daha detaylı anlatılabilirdi bence. Evet hainle ilgili her kitapta daha fazla bilgi edindik hatta 4. Kitaba başladığım noktada tahmin bile etmiştim. Ama yine de sonu alelacele getirilmiş gibiydi.
Tüm karakterleri çok sevdim, özellikle masallar ile uyumu, karakterlerin kendi iç savaşları okumayı daha zevkli kıldı. Ancak yazarın daha önceki kitaplarında hissettiğim eksiklik yine vardı. Yazar aşkı genelde cinsellik ile anlatıp araya günlük hayattan bir kaç an koyuyor. Bu noktada aşk ve tutku o kadar karışıyor ki, karakterlerin ölümü göze alacak kadar olan sevgileri bana geçmiyor. Bu noktada sanırım en iyileri 1. Ve 3. Kitaptı. Günlük hayat içinde çiftlerin yakınlaşmasını görebildik. 2 ve son kitapta ise erkek karakterlerin ne ara aşık olduğunu anlamadım bile.
Yine de seri genel olarak güzeldi. Yazar bu alandaki favori yazarım hala değil ve olacağını da sanmıyorum ancak diğer kitaplarını da okumaya başlayacağım.
