Yabanın Adamları / Bağrıyanık Ömer İle Güzel Zeynep
Tarık Dursun K.Sözler ve Alıntılar
"Önce saçlarını gördüm. Kuzgun karası idi. Gözleri saçlarından iki kat kara idi, bir bakıp can verirdi. Kirpikleri hançer idi. Ağzı divitsiz kara mordan bir hokka, dişleri bir sıralı inci, dudakları yaradanımdan al idi. Yanakları güz güllerinden goncaydı. Geldi yanıbaşımda durdu..."
Sayfa 135Kitabı okudu
Sevmek nemene şeymiş artık öğrendim, küçük kız! Senden öğrendim. Çıkma kapınızın önüne, evde senden başka suya gidecek kimin kimsen yok mu? Saçını kime ördürdün, çatkını kim çattı, ellerindeki kınayı kime yaktırdın?
Sayfa 128Kitabı okudu
Canım sıkılıyor, çalışamıyorum. Yeter şimdiye dek çalıştıklarım.
Sayfa 61 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Bu sessizlik de öldürüyor adamı.
Sayfa 61 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Biz insanız
"Eh..." dedi, "eh, bir dereceye kadar... Fakat makineninkilere benzemiyor hiç."
Ustanın rengi çözüldü.
"Benzemez de" dedi. "Bu, bizim ellerimizden çıkma, makineden değil..."
"Öyle ama... Makine çiftini doksan beşe indirdi, siz hâlâ yüz yirmi desiniz.."
Araya bir suskunluk düştü. Usta yutkundu, ellerini açtı, kapadı.
"O makine" dedi. "Makine... O doksan beşe de yapar, seksene de... Hatta yarım kâğıda da. Makine o çünkü. Yemek yemez, su içmez.."
İçini çekti, dokunsalardı bir...
"Sonra.." dedi, "sonra çoluk çocuk... Biz insanız da... Makine öyle değil ki... Yemek yemez, su istemez. Sonra çoluk çocuğu da yok hiç."
Sayfa 50 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Yabanın Adamları
... kör uykudaki kurt kuş yeniden yattılar. Bir gökyüzünün yıldızları kaldı: Ağık, uykusuz!
Sayfa 42 - Bilgi YayıneviKitabı okudu
Güldüm. Kendi kendime güldüm. İçimden. Ankara nereydi, İstanbul nere? İstanbul "düş"tü, Muzaffer "düş"tü, Edip "düş"tü, Yılmaz namussuzu, Tevfik, hep birer iyi "düş"tüler. Allah kahretsin! "Düş"ünü de, onları da, beni de.
Sayfa 61 - Bilgi YayıneviKitabı okudu