Böylesine beklenmedik, köklü, şiddetli ve vahşi bir değişimin ardından kaçımız koruyabilirdi kendini.. bedenini ve ruhunu?!
Koruyabilir miydik?!
Ya da geçmişimizde bir yerlerde, en derinlerdeki en karanlık köşelerde bırakılmış ve hatta unutulmuş "iklimlere hükmeden, gelgitleri emreden o kudretli nabzın" kölesi ve aynı zamanda sahibi olarak doğabilir miydik yeniden.. küllerimizden?!
Belki de Nietzsche haklıdır..
Öldürmeyen güçlendiriyordur..