Anne-kız ilişkilerine dair kalp kıran duygusal bir roman. Dört kuşak anne-kız ilişkileri, perde arkası, zorlukları...
Temel olarak gördüğüm şey kimsenin gerçekten kim olduğunu, neler yaşandığını, nelerle ne şartlarda mücadele ettiğini asla bilemezsin.
Başlarda Edward-Joy çifti çok şirindi. Sonra Joy'un kızı ve torunu arasıdanki gerginlikleri gördükçe Joy'un ne kadar zorlayıcı ve geçimsiz bir insan olduğu ortaya çıktı. Torunları Sabine de sinir bozucu bir ergendi. Joy'un kızı Kate'de drama kraliçesi havasındaydı. Ayrıca Joy'un annesi de kızını sevmeyen, geçimsiz bir anne gibiydi. Kendi içlerinde ve özellerinde yaşadıkları her şey aralarındaki bağı inceltmiş, zayıflatmış. Birbirlerini anlamaya çalışmamışlar...
Sonra diğer yönlerini de gördüm. Hepsinin tam tersi şekilde hoş yönleri vardı ve zamanla birbirlerine de göstermeyi başardılar ve ilişkilerini düzeltmek için adım attılar.
Ayrıca hep bir beyefendi gibi görünen (başlarda gençken sonrasinda dede olarak gördüğümüz) Edward'ın karısı hamileyken ve hastanede yarı ölü gibi günlerce yatarken karısını hizmetçiyle sürekli aldatmış olması ve de çocuk sahibi olması da şok ediciydi. Bir yandan da pişman olup karısına birden yeniden iyi davranmaya başlaması vs... Oysa Joy'un annesi Alice anlamıştı her şeyi, uyarmıştı kızını. Anneleri hep dinlemeli. Fakat ne yazık ki Joy böyle bir duruma düşmüş olsa da iki çocuğunu düşünüp Edward'ı terk etmedi. Aile ortamında, babalarıyla büyüsünler istedi. Edward gibi iyi bir adamın ve babanın böyle bir şey yapmış olması ve Joy'un bununla yaşamak zorunda kalması çok ağır bir yük.
