Duygusal bir kitap okumayı beklememiştim, fakat bu dokunaklı yönüyle beni şaşırtan bir kitap oldu. Yahuda'yı hep hain biri olarak okumuş ve duymuşuzdur. Bu kitap bittikten sonra ise düşündüm, acaba ihaneti onun için bir sevgi göstergesi olabilir miydi?
*SPOILER*
Sevgi nedir bilmeyen bir çocuk gibi büyümüş ve bunun sonucunda ise İsa'ya sevgisini onun ölümüne sebep olarak göstermiş.
Yahuda karakterini haklı veya haksız bulduğum çok nokta oldu, fakat haklı da olsa haksız da olsa onu her seferinde anlayabildim. Göz önünde olan sadık öğrenciler İsa'nın ölümüne sessiz kalırken Yahuda onların kötülüğünü ispatlıyordu sonunda. İsa öldükten sonra Yahuda gidip öğrencilere bağırana kadar bu gerçeği tam olarak kavrayamamıştım. O yüzleşme anı ise benim için oldukça yoğun ve duygusaldı.