Politik devlet nerede eksiksik gelişmiş biçimiyle varsa, yalnız orada, yahudinin genel olarak dinsel insanın, politik devletle ve dolayısıyla dinin devletle olan ilişkisi, kendine özgülüğü ve saflığıyla ortaya çıkabilir. Bu ilişkinin eleştirisi, devlet dine teolojik tarzda davranmaya son verdiği, devlet olarak yani politik davrandığı zaman, teolojik eleştiri olmaktan çıkar.