"İON: Kral olmaya gelince, gereğinden fazla değerli görülür bu iş. Kraliyet, hoş bir görünümün ardındaki fırtınalı yaşamı gizler. Saat başı öldürülme korkusuyla, arkandaki katili kollayarak yaşamak... Cennet bu mudur? Hatta iyi talih bu mudur? Bana sıradan bir adamın mutluluğunu verin, sarayını katillerle doldurmaya bayılan ve ölüm korkusu yüzünden dürüst insanlardan nefret eden bir kralinkini değil. Bana zengin olmanın zevkinin her şeyin ötesinde olduğunu söyleyebilirsiniz. Ancak skandallarla çevrili hâlde, paraya iki elle sarılarak kaygı içinde yaşamak hiç cazip gelmez bana."
Aç olanın, mutlu birine bakması,yoksul olanın zenginlere göz dikmesi doğrudur,
kendilerinin de serveti olmasını isterler,
mutsuz olmayanların acılardan korkması gibi.
Bir ozan mutlu ise sevinç şarkıları üretir,eğer bunu hissetmemişse, kendileri de incinmişse, bu kişilerin başkalarını memnun etmesi olanaksızdır. Zaten doğru da değildir.