Gerek Orta Asya’da, gerekse Osmanlı’nın hâkim olduğu bölgelerde düşünce ve eylem bazında önemli roller îfâ eden bir ekolün mensubu olan Ya‘kûb-ı Çerhî, Bahâeddîn Nakşbend sonrası tarîkatın kurumsallaşması ve sürekliliğindeki kilit isim olması açısından ayrı bir öneme sahiptir. On beşinci yüzyılın önemli mutasavvıfları arasında yer alan Çerhî’nin görüşlerini ortaya koymak, tarîkatın kuruluş devri fikrî yapısını temellendirmede de önemli bir referans olacaktır.
Ya‘kûb Çerhî’nin hayatının, eserlerinin ve tasavvufî görüşlerinin incelendiği eser, üç bölümden oluşmaktadır. Giriş’te, Çerhî’nin yaşadığı dönemin siyasî ve ekonomik durumuna, tasavvufun dinî ve sosyal hayattaki tesirlerine değinilmiştir. Birinci Bölüm’de, Ya‘kûb Çerhî’nin ailesi ve doğumu, ilmî serüveni, tasavvufa intisâbı ve eserleri incelenmiştir. İkinci Bölüm’de, Çerhî’nin çeşitli tasavvufî kavramlara yaklaşımı ve bu kavramlara yüklediği anlamlar ele alınmış, günümüz insanının anlam arayışına ne yönde katkı sağlayabileceği ortaya konmaya çalışılmıştır. Bu yönüyle eser, sadece tasavvufa ilgi duyanlar için değil; tarih, sosyoloji, psikoloji ve kişisel gelişimle ilgilenenler için de önemli malzemeler sunmaktadır.
