"Senden korkmadım Jon sadece endişelendim, üzüldüm ve biraz utandım. Özellikle senin için endişelendim daha önce kimseyi o şekilde görmemiştim ve sen bambaşka biri gibiydin o benim tanıdığım tatlı serseri Jon değildin. Bunu kendine neden yapıyorsun?" Jon'un gözlerini bir hüzün bulutu sarmaladığında Clementine adamın masanın üzerinde duran eline uzanıp tek eliyle güven verircesine sıktı çünkü ne yapması gerektiği hakkında en ufak bir fikri dahi yoktu.