Yalnız Gezenin Düşleri
Jean-Jacques RousseauLow Rated Yalnız Gezenin Düşleri Reviews
You can find Low Rated Yalnız Gezenin Düşleri quotes, low rated Yalnız Gezenin Düşleri book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
8.1Out of 10
Kitabı okurken neredeyse 5 sayfada bir derin düşüncelere daldım. Daldığım bu düşüncelere çok fazla vakit ayırsaydım herhalde kitap bitmezdi diye düşünüyorum. O yüzden düşüncelere dalmayı bırakıp kitabı düşünmeden okumaya çalıştım. Çalıştım ama bu o kadarda kolay olmadı. Arada yine düşüncelere daldım. Gelelim kitabın içeriğine, ben kitabı ağır buldum. Çoğu insanın okuyup anlayabileceğini düşünmüyorum. Hatta ben de bazı noktalarını anlamamış olabilirim. Ama beni en çok etkileyen kısım gençlerin yaşama isteğinin az, yaşlıların ise neden fazla olduğunun sebebiydi. Ölene kadar bir şeyler elde eden yaşlı insanların ölmeye yaklaştıklarında diğer tarafa bir şey götüremeyeceklerini anlamaları ve bu yüzden ölmekten ve sahip olduklarını kaybetmekten korktuğuydu.
112 syf.
9/10 puan verdi
İnsanlar beni olduğumdan başka türlü görmekte diretiyorlar
Rousseau bu kitabında; çevresindeki kişilerin, onu kendi düşüncelerinden ve yaptıklarından dolayı nasıl dışladığını, on bölümden oluşan gezi yazıları aracılığıyla biz okuyuculara anlatıyor. Kitabın her bölümüne katıldığımı söyleyemem fakat okurken şunu fark ettim; İnsanların belli başlı kalıpları ve yargıları var.Birilerine bir şeyi neden yaptığını sormak yerine, peşin hüküm veriyoruz. Bu durumdan kendimi tenzih etmiyorum. Bunu isteyerek ya da istemeden yapıyoruz. Buna örnek şunu vermek istiyorum; kedilerin yem yemesini pencereden izlerken, bir adamın durduk yere kedileri kovaladığını gördüm, doğal olarak sinirlendim. Fakat daha sonra adamın, uzaktan gelen köpekleri fark edip böyle bir şey yaptığını, köpeklerin bir iki saniye sonra o alana girdiğini görünce anladım.Demem o ki hepimizin hayata baktığı pencereler ve açılar farklı. Bu yüzden yargılamak ve dışlamak, anlamaya çalışmaktan daha kolay. Rousseau, iyiliğin sürekli yapılmasının, insanların sanki göreviymiş gibi görülmesi nedeniyle yapmak istemediğini de anlatıyor. Genel olarak insanların kendilerinin de düşünüp, eyleme geçiremedileri düşünceleri bizlere aktarmış. Bu kısımları okurken ona hak vermemek mümkün değil. Genel olarak dili sade ve akıcı bir kitap. Tavsiye edebilirim. İyi okumalar…
168 syf.
2/10 puan verdi
okurken sıkıntıdan ölüyorsunuz, öyle bir kitap.
kitap hakkında söyleyeceklerim yalnızca bu kadarken; 150 karakteri doldurmak zorunda olduğumu öğrendim şuan....
Eksik bir otobiyografimsi.
Kitabın 8.ve 9.bölümlerini yazar revize edememiştir.10.bölüm tamamlanmadi. Yani eksik bir roman anı veya otobiyografi türünde bir kitap.
Yazarın birçok mukemmel eseri varken bakıyorum Türkler gene en zayif eserini en ust sıralara taşımışlar.bravo valla.mukemmel bir entelektüel seviye bu.
Kitabın içeriği, otobiyografik anekdotların , Rousseau'nun Paris'in eteklerinde yaptığı yürüyüşlerde gördüğü manzaraların, özellikle de bitkilerin tanımlarının ve Rousseau'nun daha önce eğitim ve siyaset felsefesi gibi alanlarda yaptığı argümanların detaylandırılması ve uzantılarının bir karışımıdır .
Eser büyük ölçüde dinginlik ve teslimiyetle işaretlenmiştir, ancak aynı zamanda Rousseau'nun yaşamının sonuna doğru zulmün kötü etkilerine ilişkin farkındalığına da tanıklık etmektedir.
Okuyun.Ama çok da şey yapmayın. yazarın kendisi tamamen hazırlayıp bastırdığı bir kitap değil bir kitap da değil zaten de.olmesine yakin yetistiremedigi bir tür ilginç otobiyografimsi birşey.zaten otoritelere bunun türünün ne olduğuna tam karar veremediler.kendine özgüdür.
1776-1778 arasında yazıldı.1782'de ölümünden 4 yıl sonra İlk defa yayınlandı.
İyi okumalar.
Karlı bir kış günüydü. Yağan kardan üşümüş küçük kırlangıç, yalnız yaşa-yan bir adamın evinin penceresinin dışına gelip gagasıyla camı tıklatmış, adeta adamın onun içeri girmesine müsade etmesini istemiş. Yalnız adam bu isteği görmüş, “olmaz alamam, git başımdan” der gibi kuşu kovalamış, sonra da kendi kendine söylenmiş; “Hıh, camı tıklatmakla kendisini içeri alacağımı mı sanıyor acaba...?”
Gecenin ilerleyen saatlerinde canı sıkılmış, rüzgar ve soğuk arttıkça yalnız adamı daha başka düşünceler sarmış, kırlangıcın arkadaşlığını geri tepmekten biraz pişmanlık duymuş. “Keşke kuşu içeri alsaydım. Ona biraz yiyecek verirdim. Minik kuş oradan oraya uçar, neşeli sesler çıkartır, cıvıldar, yalnızlığımı paylaşırdı.” demiş.
Ertesi sabah ilk işi pencereyi açıp etrafına bakınmış adam, belki kırlangıç oralarda bir yerlerde olabilir diye düşünmüş. Ama görememiş zavallı kırlangıcı... Uzun kış geçmiş yine yaz gelmiş... Etrafta kırlangıçlar, cıvıldayarak uçmaya başlayınca; yalnız adam, heyecanla camını sonuna kadar açıp kuşu beklemiş... Ama hiç gelen olmamış. Onun hevesle havada uçan kırlangıçlara baktığını gören komşusu hikâyeyi öğrenince hafif buruk bir sesle: “Sevgili komşum anlaşılan sen kırlangıçların altı aylık ömürleri olduğunu bilmiyordun?” demiş. Bunu işiten yalnız adam çok üzülmüş ama üzülmek içinde artık geç kaldığını anlamış.
