Cesare Pavese bu kitabıyla İtalya’nın önemli edebiyat ödüllerinden olan Strega Ödülü alıyor ve kadın karakterlerinden biri gibi Torino’daki otel odasında intihar ediyor.
Bir gün önce günlüğüne “Artık sabahı da kaplıyor acı.” diye not düşerek başlamış. Son yazdıkları “Tiksiniyorum bütün bunlardan sözler değil, eylem artık yazmayacağım.” diye biliniyor.
.
#yalnızkadınlararasında Pavese’nin kadınları anlamlandırmaya çalıştığı kitabı bence, hakkında farklı okumalar var kadın düşmanı ithamlarına kesinlikle katılmıyorum.
.
Bohem hayat,mutluluk arayışı, ilişkiler hakkındaki çıkarımları, çalışan kadınların yaşantısı gibi durumları farklı kadın karakterler üzerinden yansıtıyor.
.
Anlatımı duru ve melankolik, uzun açıklamalar, tasvirler ve tahliller yok. Olay akışı ve diyaloglar ile veriliyor konu. Bu anlatımı çok seviyorum, okuru daha aktif isteyen metinler ve Kundera’nın deyimiyle arındırılmış metin ama sanırım iyi birer klasik okuyucusu olmamızın getirisi bu tarz metinler bazen klasik metinlerin kriterlerine göre değerlendiriliyor....:)
.
Rhys, Mansfield, Chopin (ilk aklıma gelenler) ile benzer bir anlatımı var.
Ama Pavese ile nedenini tam bilemediğim ya da kendime saklamak istediğim bir kaç uyuşmazlık yaşadım. Biraz daha Pavese okumalıyım.
.
Pavese kürk ve pardesü ile kadın toplumdaki rolünü belirtmiş, en sevdiğim detaydı.
Gabriel Garcia Marquez
İtalyan yazar 
Cesare Pavese'nin 1949'da kaleme aldığı
