Kitabın başkahramanı Chelia çocukluk yıllarını geçirdiği Torino’ya geri dönüyor. Fakat bir farkla bir iş kadını olarak, Roma’da lüks bir modaevinin şubesini açma fikri ile dönmüştür. Bir otele yerleşiyor ve yerleştiği günün akşamı otelde bir kadın intihara teşebbüs ediyor. Chelia’nın bu konu ilgilisi çekiyor ve araştırıp, intihar eden kızı buluyor. Onunla da dostluk kuruyor. Seneler evvel bırakıp gittiği bu şehri yeniden keşfe çıkarken, gezdiği resim sergileri vs gibi yerlerde karşılaştığı kadınlarla kurduğu dostlukları ve onlarla yaşadığı olayları anlatıyor. Bu kadınlar için (genç, yaşlı farketmez) mutluluğun tanımı; kimi için erkeklerle çıkmak, kimisi için eşcinsellik, kimisi için para veya ölüm olduğunu gerçeğini anlatıyor. Kısacası bu kitapta mutluluğu bulma çabası içinde ömrünü tüketen kadınlar bulunmaktadır.
Kitabı okurken sorulması gereken asıl soru ise şu; Clelia’nın, bir otel odasında intihara giriştiğine tanık olduğu Rosetta’yla kuracağı dostluk, genç kadını yaşama bağlayabilecek midir?
