İnsanlar ölmek için doğarlar, harap olması için îmar ederler. Fâni şeyler için hırsa kapılırlar, kalıcı olanı terk ederler. Sevilmeyen iki şey aslında ne güzeldir: Ölüm ve fakirlik.
Resûlullâh eğildi ve ağacın birinden iki dal aldı. Yapraklarını kopardı ve Ebû Zer'e döndü:
— Ey Ebû Zer!
— Buyur ey Allah'ın Resûlü!
— Müslüman bir kul namazını yalnızca Allah'ın rızasını gözeterek kılarsa şu yaprakların dalından döküldüğü gibi günahları dökülüp gider.