Huzursuz günlerimin en dayanılmaz işkencesi uyku öncesi yatakta çektiklerimdi; kafam sürekli karmakarışıktı, kalbim sıkışıyor ve baldırlarıma gece yarısı kramplar giriyor,kıvranıyordum.
Nitelikli bir insanın kendinden iyi dosta gereksinimi olabilir mi? Sonra kitaplar. Kıskanç değil midir onlar? Çok insan dostu olan bir gerçek kitap dostu tanıdınız mı?