Yanan Günışığı
Jack LondonEn Yeni Yanan Günışığı Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Yanan Günışığı sözleri ve alıntılarını, en yeni Yanan Günışığı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Yanlış ve tutarsız bir oyun oynanıyordu. Ölen kazanamıyordu ve herkes ölüyordu. Peki kim kazanıyordu.? Durmadan kumara çağıran, kışkırtıp baştan çıkaran çıgirtkan, çiçekleri hiç solmayan, her an taze çiçek açan mezarlık, ardı arkası kesilmeyen gömme törenleri!... Kazanan hiçbir zaman yaşam değildi!...
O yalnız kendisinin kölesiydi. Bu,güçlü benmerkezciliğe sahip olanlar için doğaldı ama bir başkasının kölesi olmak onu korkutuyor,çılgına çeviriyordu. Aşkın tatlı köleleği hiç bilmediği bir şeydi.
Çok ender istisnalarla, iş ve iktisat alanlarının üstün insanları arasında "Asaletin gerektirdiği gibi" diye bir mefhumun bulunmadığını gördü. Zeki bir gezginin Alta-Pacific Kulübü'nde verdiği yemek sonrası konuşmasnda söylediği gibi, "Hırsızlar arasında namus vardır, hırsızları namuslu kişilerden ayıran budur." diye düşünüyordu. Bu veciz söz gerçeğin tam ifadesiydi. Bu modern üstün insanlar, kurbanlarına öğütledikleri doğru ve yanlış kuralları kendileri uygulamayan sefil bir haydut sürüsüydü. Bular arasında namus sözünün değeri, o sözü tutmak zorunluluğunu duydukları süre geçerliydi. O üstün insanlara gelince onlar bu gibi emirlerin üstündeydiler. Çalıyorlardı, hem de nasıl çalıyorlardı. Üstelik kendileri gibi olanlardan hırsızlıklarının hacmiyle orantılı saygı görüyorlardı.
Sayfa 139
Yaşam, bir yalan, bir aldatmacaydı. Bütün yaratıklarla alay ediyor, dalgasını geçiyordu. Eşsiz bir yaratık olan Günışığıyla da dalga geçmişti. Bir hiçti Günışığı. Altın bulucam diye çamurlarda sürünen, düş kuran, kumar oynayan ve ölen, yalnızca et ve sinirden oluşmuş kocaman bir hiçti.
Sayfa 90Kitabı okudu
Birgün sende öleceksin ve toprağın altında bir kurtçuk olarak kalacaksın