This text has been automatically translated from Turkish. Show Original
I went back to bed and wondered if I should cry. I thought about this for a long time and then decided not to do it. My mother was crying enough for both of us.
Her zaman gitmekle kalmak arasında
bir yerlerdeydim.
Aradıklarım ya hiç yoktular ya da olamayacak şeyleri aradım.
Bu belki hayatın suçuydu belki de ben onu yanlış anladım.
Mükemmellik, normalliğin kristalleşmiş halinden öte bir şey değil..