Yapraksız Çalı sözleri ve alıntılarını, Yapraksız Çalı kitap alıntılarını, Yapraksız Çalı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ulan ben ne beddualı adamım, hiç mi bana rahat yok? Ne bahtı kara insanmışım. Hep huzursuzluklar beni mi bulacak? Yıllardır çektiğim yetmedi mi? Hiç rahat edemeyecek miyim?"
Bu düzen neden hep böyledir, neden hep iyi insanlar ceza çeker kötüler sefa sürer? Dünyanın düzeni böyle herhalde? Gerçi uzun süreli olmuyor bu adaletsizlikler. Bir gün gür yanan mumları sinek rüzgârıyla sönüveriyor.
"..okul hayatı böylece başlamış oldu ama giyecek doğru dürüst elbisesi yoktu. Sınıftaki çocuklar sürekli alay ederlerdi yamalı pantolonuyla. Garip de kimseye ses etmezdi."
Bu romanı dikkatle okumanızı istiyorum. Bir insanın zevki için kaç kişinin canı yanacak, kaç kişinin hayatı değişecek, kaç kişinin hayatı heder olacak...
"..giderler kız istemeye, sanki yirmilik delikanlıya isteyeceklerdi. ..adam yetmiş dört yaşında, (...) bunun adına kız isteme denmez, kız satmak denirdi kanımca."
Mezarlığa dualarla girdi. Anasının mezarını bulup çömelerek duasını etti. “Ana beni affet seni duasız bıraktım, senin sözüne bakmadım bak başıma neler geldi."
Aklından da "neden beni bırakıp gittin baba hasretinden yanıyorum baba gerçekte olmazsa ne olur rüyama gel, bari rüyalarımda yüzünü göreyim," diye inliyordu.
Hep menfaat. Dünya malının kimseye hayır ettiği nerede görülmüştü ki. Aç gözlülük insanlara bilerek veya bilmeyerek ne günahlar işletiyordu veya ne zulümlere yol açıyordu.