Yaralı Venüs kitabında 4 arkadaşın (görünümde arkadaş) dramını okuyoruz. Kitap aslında karkaterleri ufak ufak tanıtmayla başlıyor ve ilerleyen kısımlarda karakterler üzerinde bir hakimiyet kuruyorsunuz ve karakterler aşırı derinleşiyor. Bu kadar gerçekçi hissettirmesi bi' noktada ürpermeme neden oldu. Kitap beni çok farklı hissettirdi. Kitap olay örgüsünden daha ziyade karakterlerin gelişimi ve onların genel olarak yaşamları, geçmişleri ve hislerine yönelik bir kitap. Okurken çok farklı duygulara sahip olmamın sebebi de kesinlikle buydu bence. Ayrıca kitap hakkında 2-3 tane yorum dışında ne bu uygulamada ne de yabancı mecralarda bir yazı gördüm. O yüzden kitap hakkında diğer insanlar ne demiş ne düşünmüş bunun hakkında hiçbir fikrim yok. İkinci bir fikir alamadığım için de bir boşluk gibi kaldı kitap içimde :(. Karakterlere yönelik ve olayların üstü kapalı anlatıldığı kitaplar pek akılda kalıcı olmuyor. Sadece bana hissettirdikleri ve karakterler hakkındaki tektük şeyler hatırlanıyor. Dediğim gibi yazar, kitapta herhangi bir kaos olsa dahi karakterler üzerine yoğunlaşmış. Bu nedenle bir noktada göğsümün sıkıştığını bile hissettim. Muhtemelen bunu okuduğum her kitaba diyorumdur fakat Yaralı Venüs kitabını tekrardan okumak hissediyorum o duyguyu tekrardan hissetmek için. Bi' kitaba karşı bu kadar yakın hissettirmenin verdiği o rahatsızlık hissi bile güzel geldi bir noktada. Hikaye ağır geldiği için okuyamadığım zamanlar oldu ve oturup düşündüm falan. Bu yaz tekrardan okurum diye umuyorum. Karakterlere yönelik rahat hissettiren bir kitap okumak isteyenler kesinlikle okusun!!

Yaralı VenüsPaolo Maurensig · Dost Kitabevi · 20011 okunma

Reklam

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Yaralı Venüs

Yorumlar ve İncelemeler

sultan

Benzer Kitaplar

Kefenin Sırrı

Dumanlı Təbriz

Tekerleklerin Türküsü

Qırmızı Qar

Cennetin Bir Kapı Ötesinde

Üçüncü İkiz

Fedai

Şeytanın Oğlu

Davet

Dördüncü K