‘‘Takıntılarınızı mutluluğa dönüştürebilir misiniz?'' Asansöre bindiğinizde evinizin kapısını kilitleyip kilitlemediğinizi mi düşünüyorsunuz? Dokunduğunuz her şeyin kirli olduğunu sanıp sürekli ellerinizi mi yıkıyorsunuz? Temizlenemediniz ve saatlerdir banyodasınız, değil mi? Herkesle el sıkışmak ya da kapı kollarına dokunmak sizi rahatsız ediyor. Kimse görmüyor ama siz, otomobil plakalarını, apartmanların kaç kat olduğunu da sayıyorsunuz. Geliştirdikleriniz kompulsiyonlar, sizi sonsuza kadar tatmin edebilir mi? Romanımızın başkahramanı Volkan, sayma takıntılı OKB (Obsesif Kompulsif Bozukluk) hastası bir finans uzmanıdır. Hayatının büyük bir bölümünü kapsayan hastalığı onu, yere atılan bir sigara izmaritinden bir nefes daha çekmeye, oyunu kazanmaktansa halatın uzunluğunu tahmin etmeye ve bunlar gibi onun dışındaki kimsenin zaman ayırmayacağı bir takım oyunlara yönlendirmektedir. Takıntılarına ‘‘Mutluluk Oyunu'' adını vermiş, bu şekilde takıntılarıyla mutlu olabileceğine inanmıştır. Oyunlarında ‘‘Beş aşağı-beş yukarı kuralı'' haricinde hiçbir hataya yer yoktur. Türlü hilelerle her oyunda kazanan olmayı başarabilen kahramanımız ilk defa bir oyunu kendisi tasarlayamaz. Belki de bu seferki mutluluk oyunu, bir cinayeti açıklığa kavuşturacaktı.
