Bazen kısa hikayelerin vedası daha uzun olur diğerlerinden... Çünkü yarım kalan, yaşanmamış ne varsa, en çok onlar uzatır vedayı... Yaşayamadığınız ne kadar şey varsa onunla aranızda, bir boşlukta hepsini yaşamış gibi tüketmeye çalışırsınız. Veda en çok, sizin ona son dokunuşunuzla, başkasının ona ilk dokunuşu arasındadır... Tüm hayatınız o iki dokunuşun arasında şekillenir... Ya kendinizi kurtarırsınız ya da geç kalıp kaybolursunuz... Veda uzar, uzar ve sihirli bir dokunuş gibi, bir başkası ona dokunduğunda sona erer... Bir hikaye yarım kaldığında, tamamlansaydı ne olurdu merakının esiri olmakla, iyi ki daha çok yaralanmadım hissinin arasında bir yerde durursunuz... Aşk bir suçluyu, suçtan daha çok sevmektir. Evet onlar suçludur, çünkü bir kez tadına bakılmış her şey hayatta yarım bırakılmış demektir...
(Tanıtım Bülteninden)
