Kadına bir daha baktım: içimde idi, beş duyumda ve; milyon mu, milyar mı kılcıklar da dahil ne kadar damarım varsa hepsinde atıyor, sinir uçlarımda titreşimler yapıyordu, kısaca, olduğu yerde degil, bende idi.
Mehtap denizi öptüğü yerde kimin için bir dakikadan fazla kaldı? Güneş doğuşunu kimin için bir dakikacık olsun geciktirdi? Hangi arzu elde ettiği hazzın ömrünü uzatabildi?... Dışarda her şey beyhude...
Dövüşmeyi başka türlü öğrenmişti o çünkü başka türlü anlıyordu. Öğrenmek...anlamak?
Laf işte kaderdi bu kadar ve yaşamak kader edinmekten başka bir şey değildi.Ama modadır alay etmek kaderle. Düşünmekten tiksinen, sebep aramaya üşenen , doğrunun peşine düşmekten korkan çağın yüz kızartıcı küçülüşüdür bu moda derdi.