Ben 1975 basımını okumuştum yıllar önce. Alıntı olarak paylaştıklarım gençliğimin ilk yıllarında üzerinde düşündüğüm, anlamlarını kendimce hayatıma katmaya çalıştığım cümlelerden. Kitap 136 sayfadan oluşuyor ve dili öyle duru, oyle net ki söylemeye çalıştığını Afşar Timuçin dolandırmadan, uzun cümlelerle boğmadan vermiş. Bir solukta okuyorsunuz ve bu yalınlık iyi hissettiriyor. Roman yazmaya çalışan Hüseyin ve bir evliliği, dürüstçe, insanca, kimseyi incitmeden, kırmadan, zavallı durumuna düşürmeden yüreklice bitirmeye çalışan Ayşe'nin yarın, yaşamak, ilişki ve insan olmakla ilgili hikâyesi.
Keyifli okumalar diliyorum.