Kendimi yalnız hissetmeliyim
böyle bir ortamda, değil mi?
Ne yalnız, ne de hüzünlüyüm oysa...
Bu belki
Dünyayı artık
Her şeyiyle
ve her haliyle sevdiğimden...
Ve belki
Yalnızken de
Evrenin ve kalabalıkların
o sonsuz akışın yani
Bir parçası olduğumu öğrenmekliğimden...