Tanrım,
Bana, değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etmek için
sükûnet,
değiştirebileceğim şeyleri değiştirmek için cesaret,
ikisinin arasındaki farkı görmem için de
hikmet bahşet.
Kayıplarımızı kendi zamanımızda ve kendi biçimimizde yaşarız. Bize yadsıma eyleminde güzel bir lütuf bağışlanmıştır. Duygularımızı zamanı geldiğinde yaşarız. Bu arada bu duygular biz hazır olana kadar bizim için güvende tutulurlar.
Ancak, birbirimize duyduğumuz sevgiye yüklediğimiz koşullardan kurtulduğumuzda, huzuru ve mutluluğu bulabiliriz. Üstelik, genellikle en çok sevdiklerimize en ağır koşulları koyarız. Koşullu sevgi iyice öğrenmişiz -tam anlamıyla koşullandırılmışız- bu koşullanma da güç bir tersini öğrenme süreci oluştur. İnsanlar olarak, bir başkasıyla tam bir koşulsuz sevgi yaşamak mümkün değildir.
Sevgi kendine benzemeyen her şeyi iyileştirmek için eşiğinize getirecektir. Evrenden bizi daha sevgi dolu yapmasını istersek, o gün bize sevgi dolu insanlar göndermeyebilir. Tersine, yaşamlarımıza sevmesi çok güç kişiler getirebilir. Bu insanlarla ilgilenmek için uğraştıkça, daha sevgi dolu olma fırsatımız olur.