Yaşam Suyu
Clarice Lispector
Yorumlar ve İncelemeler
“
Huzursuzluğun Kitabı’nı okumayı çok istiyorum, ama zamanım az, bi küçük boyu yok mu?” diyorsanız, bu o kitap. Varoluşsal sancıları bir de Lispector’dan, kendini doğurmak, kendi kendini var etmek derdinde, Tanrıya kafa tutan bu kadından okuyun.
Yazar kendini anlama sürecini yalnız başına göğüslemek istemediğinden belki, ‘gelecekteki sevgiliye mektuplar”
Aşk kitapları mı yoksa Yaşam Suyu mu?
Bu yazarı çok sevdim. Her şeyden önce bana kendimi anlatıyor gibi geldi yazdıklarıyla. Sizde okuyunca kendinizden parçalar bulabileceksiniz kitaplarında. Bir önceki okuduğum kitabı 
G.H.’ye Göre Çile daha yoğun anlatımlı olan bir kitaptı hani hafızanıza atıp aniden söylenecek cümleler yok belleğimde bu kitapla ilgili, çoğunlukla da olmamıştır okuduklarımda. Sindirerek okumayı içinden çıkardığım anlamların benimle bütünleşmiş olması beni o kitaba bağlayan ve mutlu eden şey. Yoksa bir kitabı alıp edebi değeri var mı yok mu? İlla bir yazım kuralı ya da yazım tekniğine göre yargılayacaksak çoğunu elemek gerekirdi. Sadece klasik başyapıtlara yapışıp kalırdık. İlerlemek mümkün olmazdı zannımca.
Yaşam suyu da böyle bir kitap. Yeni döneme uygun, nasıl içinden geldiyse yazılmış kendinize ona bağlanmış hissetmenizi istemiş yada onun size bağlı bir hayat sunuyormuşçasına izlenim verilmiş. Günlük hayatımızdaki sıradan şeylerin bile anlamını bulmayı başarmış. Mesela, çiçeklerin. Özgür olmayı istemiş daha çok kendimi yakın hissetmemin öyle olmasını umut etmek isteyişimin özgürlüğü tatmayı her yerde her şey de aramış ama kendi karamsarlığı içinde boğulmuş. Kendi bakış açısının derinliklerine indikçe kaybolmuş. Yalnızlığının getirdiği özgürlüğünün içinde sıkışıp kalmıştır kimbilir?
Her ne anlatıyorsa anlatsın her okuyanda farklı duygular, farklı hisler uyandıracağı bir kitap. Mutlaka bu tarz kitapları da okuyun sürekli aşk kokan kitaplardan bıkmadık mı?
Yaşamdan Nağmeler
İlk olarak 1973 yılında yayımlanan Brezilyalı yazar Clarice Lispector'ın romanı Yaşam Suyu, birinci şahıs ağzından devam eden monolog anlatımıyla oldukça farklı bir eser. Yazarın anlatıcı dilini yer yer Virginia Woolf'a ve bizim edebiyatımızdaysa Tezer Özlü'ye benzetebiliriz. Anlatıcı dili için iç monologdan çok ağır aksak ilerleyip daldan dala atlayan kendine has bir bilinç akışı diyebiliriz.
Dilimize ilk olarak 2017 yılında Başak Bingöl Yüce çevirisiyle Monokl Kitap tarafından yayımlanan bu eser, 100 sayfalık bir metin olmasına rağmen okura zorlayıcı bir okumayı da sunuyor. Doğum, ölüm, yaşam, anda kalışın, anın anlatımı, nesneler, hayvanlar üzerine anlatımın daldan dala ilerlediği metin, yazmakla resmetmek üzerine düşünceleriyle ayrıca özel bir anlatı.
Yaşam Suyu kitabını detaylıca anlattığım videoyu izlemek için: youtu.be/MOnQZv7l9Do
" Bana eşlik etmek isteyen buyursun, yolculuk uzun, çetin ama canlı. Çünkü şimdi sana ciddi şeyler söylüyorum: sözcüklerle . Kendimi sözcüklerin ötesinde birleştiren büyük, anlaşılmaz cümlelerle somutlaştırıyorum. Ve cümlelerin devşirilişinden bir sessizlik doğuyor incelikle. "
Kitabın türünü çok çözemesemde, bir mektup okur gibi okudum. Yazar kelimelerle çok güzel oynamış. Kelimelerin dansından ortaya şiirsel bir yapıt çıkmış. Doğum ile ölüm arasında düşüncelerle ilerleyen bir konusu var. Su gibi akıp giden bir kitap tabiki bana göre diyeyim. Yorumlarda zor okunan kitap diye nitelendirilmiş fakat okurken zorlanan neden zorlanmış bilemedim. Sakin kafa ile elinizden bırakmadan okuyacaksınız.
" Gerçeğe düş yoluyla ulaşıyorum. Seni uyduruyorum, gerçeklik. Ve uzak çanlar gibi duyuyorum seni, sessizce suya batmış, çınlayarak, titreyerek. Ölümün özünde miyim? Hayatta olmamın sebebi bu mu? Hisseden öz. Ve bu şey coşku veriyor bana. Hayattayım. Bir yara gibi, bedende bir çiçek, hüzün dolu kanın yolu açıldı içimde. "
Petrikor şaşırdım mı? Tabi ki hayır. Yine farklı bir kitap seçimi olmuş. Güzel bir okumaydı.
Okumayı dileyene" Keyifle okumalar. "
