"Benim şiirim, sokağa açılan, ciğerlerine temiz havayı doldurmak isteyen bir şiirdir. Bu bakımdan yüzde yüz gerçekçidir. Öyle sanıyorum ki, birçoklarını benim bu gerçekçi yanım yanıltmaktadır. Çünkü bu gerçekçiliğin ne olduğu üzerinde de anlaşmak gerekir.
"Yapılacak iş, insan, doğa, eşya ilişkilerini abartmadan, ülküleştirmeden, soyutlamadan verebilmektir. Bir yazarın nesneleri bozmaya hiç mi hiç hakkı yoktur. Yalnız burada duygunun ve zekanın payını iyi ayarlamak gerekir. Duygunun ölçüsünü biraz kaçırdınız mı - bizim ozanların çoğu bu konuda kantarın topunu kaçırmaya pek düşkündürler - hemen duygululuğa, yani şairaneliğe, yani ozansılığa düşersiniz. Zekanın ölçüsünü kaçırdığınız vakit de sizi anlıkçılık, ya da daha anlaşılır bir sözcük kullanayım, zekacılık bekler."
-Salah Birsel-