Nazım Hikmet. Ülkemizde sanırım böyle karakterler çok fazla. Yani hakkında ihtilaf olan, iyi veya kötüdür diye hüküm verilip insanların birbirine cephe aldığı insanlar yani. Şimdi gene sadece insanlar öfkesini yazarak kusuyor, fikir özgürlüğü adı altında da olsa, ancak geçmişte insanlar birbirlerinin canına kıyıyordu. Allah o günleri tekrar yaşatmasın. Nazım Hikmet ile fikirlerimiz asla uyuşmadı ama bu bir kavga sebebi değil bence. Onun da söylediği gibi: Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür; ve bir orman gibi kardeşçesine...
Kitabın adına da yakıştığını düşündüğüm bu cümlesiyle beraber kitaba başladım aslında. Kitabın benim için bir başka anlamı da 8. kez dalya demiş olmam. Yani bu kitap, okuduğumuz 800. kitap.
Şimdi Nazım Hikmet şiir adamı olduğu için kendisinden muhteşem bir roman beklemiyordum, zaten roman değil sanki anı anlatır gibiydi. Kim bilir belki de kendi anılarıdır belli mi olur, pek araştırma fırsatım yoktu. Gene de güzeldi, bir samimiyet vardı; hepimizin çokça aradığı. Sevgiyle tavsiye eder, iyi akşamlar dilerim..
