Adını hep duyduğum ama ilk kez okuduğum bir yazardı kendisi. Onu tanımak adına doğru bir kitap seçtiğimi fark ettim. O kadar sayfa sıkılmadan nasıl aktı gitti inanın hiç anlamadım. Kitabı okurken kendimi yer yer Yeşilçam geçidinde, yer yer de birbirinden kıymetli yazarlar, sanatçılar, yönetmenlerle bir arada hissettim. Birbirinden renkli pek çok penceresi olan kocaman bir evdi bu kitap benim için. Bir pencereden Yaşar Kemal, birinden Abdi İpekçi, diğerinden Zülfü Livaneli, ötekilerden Adile Naşit, Atilla İlhan, Cem Karaca, Agop Arad ve daha nicesi başını uzatıyordu her satırda. Herkesin nemelazımcılık oynadığı bu hayatta birbirinden farklı pek çok kimsenin kalbine dokunabilen böylesi bir yazara hayran kalmamak elde değil. Bu kadar üretken, birbirinden farklı alanlarda bu kadar birikime sahip, bu denli insan olmayı başarabilmiş bir insan tanıdım satırlarda. Yazarın Abdi İpekçi'ye ithafen;
“Bazı insanlar vardır, tanıdığınıza sevinirsiniz. Onları tanımak onur verir size, değerlerinize değerler katar.
Bazı insanları tanımak ise bunların ötesinde, bunların üstünde duygular yaratır.
‘Onu tanıdım ya, dünyaya geldiğime değdi’ diyebileceğim birkaç kişiden biriydi Abdi Bey.'' dediği gibi, benim için de Ülkü Tamer'i tanımak bambaşka bir tecrübeydi. Seni tanımak güzeldi be Antepli! Okuyun, tanıyın, tanıtın ve özümseyebildiğiniz kadar özümseyin. Keyifli okumalar :)
