Günaydın!
Bugün, yeni günaydınlar büyütüyorum içimde. Isınığım, soyluyum, yürekliyim. Mutlu değilim belki ama umutluyum. Mutluluğa inanmadığımı söylemiştim sana. Ama Pandora'nın kutusunda kalan umutla yüklüyüm. Gorki'yi okurken, kendi yargılarımdan birini buldum onda da sevindim: "Mutluluk, kimsenin bilmediği ama herkesin istediği erişilmesi güç bir düş gibidir." diyor. Hele iki büyük savaşı böylesine korkunç olarak yaşamış insanlara gelecek sonsuz bir mutluluğu muştulamak, her şeyden önce saygısızlık olur gibime geliyor. Artık o kutsal kitapların muştuladığı cennet ülkeye güvenmelerini isteyemeyiz insanlardan...
Sen, hiç dört duvar arasında, bir kendi sesinle kaldın mı? Ağladın mı hiç. Hiç kimseler görmeden, bilmeden, sesini bile duymadan ama; ağladın mı hiç.