Schopenhauer için yaşam bilgeliğine ulaşmanın şartı ; bireyselliktir. Insanlar kendi yarattıkları dünyada yaşar. Bu yarattıkları dünya, insanın içsel zenginliği ile orantılıdır. Içsel zenginlik, boş zaman kavramını değerlendirmemize bağlıdır. Boş zamanda; okumak, gözlemde bulunmak, inceleme, düşünmek gibi eylemlerle zihin zenginleşir.
"Zihinsel olarak doldurulmayan boş zaman ölüdür ve canlı gömülmek gibidir" der.
İnsanın neden canı sıkılır?
Parasının çok olması ,olmaması , arkadaşının çok olması veya olmaması gibi sebeblerden canı sıkılmaz. Tek başına kaldığı zaman kendidir. Zihni boş olması, öz güvenini yok ettiği için dış dünyadan çok beklentisi olacak ve diger insanlar onun icin cok sey ifade edecek. Dış dünyadan beklenti oranı can sıkıntısını belirler.
Zihni dolu kişilerin dertleri beğenilmek değildir. Insanların onun hakkındaki düşünceleri onu etkilemez.....
Schopenhauer'un bu kitabı defalarca okunmalı ve bir yaşam kılavuzu gibi ezberlenmelidir.
