Yaşamın Ucuna Yolculuk
Tezer ÖzlüEn Yeni Yaşamın Ucuna Yolculuk Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Yaşamın Ucuna Yolculuk sözleri ve alıntılarını, en yeni Yaşamın Ucuna Yolculuk kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Büyüyünce değiştik mi?
... Büyüklerin, kendilerinin yetişkin, çocukların çocuk olduğunu düşünmeleri korkunç ... Oysa çocukken de dünyayı aynı gözlerle gördüğümü, aynı gözlerle, aynı düşünceyle, duygular ve sezgilerle kavradığımı anlıyorum ...
Hissiyatım: Ben de böyle algılıyorum, yıllar önce de aynı kişiydim, şuan da aynı, bazı hatıralar dün gibi, şimdi ise kimine göre yaşlı kimine göre genç sınıfındayım ama aslını sorarsanız hep şu andayım...
Sayfa 121
Oysa yaşam genellikle insanın bir başına kalması. Severken, sevilirken, sevişirken, hep yalnız değil miyiz?
Her zaman benimle birlikte olan, birlikte taşıdığım, yaşadığım sözcüklerime dönmem gerek. Sözcüklerim olmadan o gökyüzüne nasıl dayanabilirdim. O caddeye, o geceye, gecelere, uykuyla uyanıklık arasında öylesine yatıp uyuyamadığım için sinirlendiğim ve her şeyi düşünüp, kalkıp sözcüklere çeviremediğim gecelere. Ya da uykunun ölümsü derinliğinde var oluşumuzun küçüklüğünü algıladığım gecelere. Bu yaşam, beni ancak içimde esen rüzgarları, içimde seven sevgileri, içimde ölen ölümü, İçimden taşmak isteyen yaşamı, sözcüklere dönüştürebildiğim zaman ve sözcükler, o rüzgara, o ölüme, o sevgiye yaklaşabildiği zaman dolduruyor.
Sayfa 21
Derin bir uykuya, sessizliğe öylesine ihtiyacım var ki.
Sayfa 76
Kentlerin sokaklarında yürümek yaşamın en güzel armağanlarından biri. Senin yaşadığın kentte bombalar patlamasa da yürünecek sokak kalmadı. Kaldırımları,yaya yollarını, havayı, gökyüzünü, vitrinleri,deniz yüzeyini arabalar ve siyah bir kalabalık kapladı. Sana kendi kentinden daha yabancı bir kent var mı.
Kimseyle değil, ama yalnız kendi kendiyle kadın olan, kadın kalabilen insanı gözetledim.
Zaman zaman kendimi tüm insanlıktan daha güçlü duyuyorum, ama kendimi aynı anda çıplaklıklarından sıyrılmaya çalışan ağaçlar kadar da bırakılmış duyuyorum. Özellikle ben’in, ben’i bıraktığı anlarda. Ya da ikisi bütünleştiğinde. Ve birdenbire, şimdiye dek hiç algılamadığım bir duygu gelip beni buluyor:
Bırakılmışlığın Tadı
Sayfa 9Kitabı okuyor
Sen tüm kentten daha yalnızdın . Okyanus gibi yalnızlık.
Sayfa 8
Sen günlere bir şeyler getirmedikçe, günler sana hiçbir şey getirmiyor…
Sayfa 51Kitabı okudu
Oysa ben tüm yaşamı gökyüzü altında bir tatil olarak görüyorum.