" Muhammed'in zahiri ve manevî büyüklüğünün sınırı yoktur Frithjof Schuon, ondaki iki yönü göstermek için dünyevî ve semavî isimlerini, Muhammed ve Ahmed'i kullanarak bir modelde göstermiştir: Muhammed; hamd edilen, zahiri tecellî, son iki tuğlanın gümüşüdür, Kur'ân'ın mânâsı üzerine iner. Ahmed; methedilen; bâtınî tecellî, son iki tuğlanın altınıdır, mîrâc idrak eden Hz. Muhammed (s.a.s)'in bâtınıdır. "
Sayfa 12