Yaşlılık
Italo SvevoSözler ve Alıntılar
Yaşamında hırsızlığı, insan öldürmeyi, ırza geçmeyi düşlediği bile olmamış değildi. Bir suçlunun cesaretini, gücünü ve kötülüğünü kendinde duymuş, suçların sonuçlarını, her şeyden önce de cezasız kalmayı düşlemişti. Ama sonra düşle doyuma ermiş, yeryüzünden yok etmeyi dilediği şeyleri eskisi gibi karşısında bulmuş, vicdanını rahatlatıp susmuştu. Suç işlemişti ama kimseye zarar vermiş değildi. Şimdiyse düş gerçek olmuştu, onun gerçekleşmesini dilemiş olan kendisi de apışıp kalmıştı, düşünü tanıyamaz olmuştu, çünkü eskiden görünümü bambaşkaydı.
Sayfa 48
Kendini yalnız, yapayalnız hissediyordu.
Başkalarının sıkıntılarına sevinip kendi haline şükreden tipler!!
Başkalarının bahtsızlığı Angiolina’ya kendi talihini daha iyi duyuruyordu.
İnsanın küçük doğasına bulaştığında aşk yozlaşıyor, çirkinleşiyordu.
Sayfa 157 - Aylak Adam Yay.
Ayışığı o karanlık rengi değiştiremiyordu.
Ölen ölüyor, insanı ancak yaşayanlar avutabiliyor.
Sayfa 240 - Can Yayınları, 2014, II.BasımKitabı okudu
Herkes, gönlü kimi isterse sever, işte bu kadar.
Sayfa 113 - Can Yayınları, 2014, II.BasımKitabı okudu