Sade’ın, bizzat kendisinin ve diğer hovardaların, keyfinin engelle karşılaşmadan yerine gelmesi için nasıl bir dünya istediğiyle ilgili felsefe sosuna bulanmış gevezelikleri. Din, ahlak, töre, etik vb. hiçbir şey olmasın, cinayet dahil tüm kötülükler -“doğanın isteği böyle olduğundan” (!)- serbest olsun. Cemil Meriç, Sade için “Freud azmanı” der ama bu Freud’a büyük haksızlık olur. Çünkü Freud’un iyi-kötü düşünsel bir çabası vardır en azından. Yine Meriç’in Sade için “Batı’nın bilinç altı” demesi de eksik kalır. Binbir gece masallarına vb. bakınca insanlığın bilinç altı demek daha doğru olur gibime geliyor. Ahlaksızlık propagandalarının en çiğ hallerine karşı aşılanmak için okunabilir. Ama uzun uzun yer verilen antisosyal sayıklamalar çok sıkıcı gelebilir. Ayrıca görsel pornografinin yazınsal temellerini görmek açısından ilginç olabilir.
