İnsan hayatta olduğu için evler yapar, ama ölümlü olduğunu bildiği için kitaplar yazar. Sürü halinde yaşadığı için topluluk içinde oturur, ama yalnız olduğunu bildiği için okur.
Hiçbir metin anlamını doğrudan vermez. Nasıl yazar metninin anlamını metnini yaratırken, yazarken oluşturursa, okur da okuma sürecinde kendi çabasıyla anlamı yaratır. Anlamın değişik yüzleri ve katmanları hiçbir zaman tümüyle tüketilemez.
“Bir roman kendi gerçeğini kendi tayin eder. Benim için bir roman hayattan daha gerçektir. Çünkü romancı yaşamın özünü alır; eğer iyi romancıysa.”
Yaşar Kemal