Zarifoğlu’nun şiirlerinin tarz olarak bir yönüyle yazar/cemal-sureya’ya bir yönüyle de Alman şair yazar/rainer-maria-rilke’nin şiirlerine çok benzediğini gördüm. Özellikle Rilke’nin “kitap/duino-agitlari”nda geçen “Ey tebessüm nereye/Ey hayran bakış: kalbin yeni, sıcak, kabaran dalgası”* dizelerinde olduğu gibi Zarifoğlu’nun şiirleri de söz dizilimi, kendine özgü imgeleri ve kapalı anlatımıyla neredeyse onunla aynısı gibiydi. Rilke’nin bu kitabını okurken de her bir satırını tekrar tekrar okumuştum. İlginç olan nokta Rilke’nin şiirlerini her okuduğumda yeni ve farklı anlamlar çıkarmıştım. Aynı duyguyu Zarifoğlu’nun şiirlerinde de yaşadım.
Yer yer anlaşılması güç dizelerle şiir yazmış gibi gözükse de, düşünüp yorumlamaya kalkınca bir düzenin bir sayfayadan fazla duygulara ev sahipliği yaptığını görmüş olacaksınız. Hem kalbime,hem de zihnime hitap eden harika bir eserdi. Keyifli okumalar dileğiyle.Kitaplarınız ve huzurunuz bol olsun, arkadaşlar..
