Bu kitapla ilgili çok şey denilebilir. Zira şair çok sevilen bir şair. O yüzden getirilecek eleştiri, ukalalık olarak da görülebilir. Ama ben de bir okuyucu olarak bu kitap özelinde tat alamadım. İkinci yenici şiir anlayışı ile paralel yazılmış, hem yapısı hem de anlatımıyla zorlama şiirler olmuş. Anlam oldukça zorlanmıştır. Ben bu şiirleri, dizeleri okuyup mükemmel şeyler çıkarırım diyenlerin çok çok büyük kısmı palavra uyduruyordur emin olun.
Bu yaptığım yorumların kitabın geneline ait olduğu gözden kaçmasın. Neticede ben de kitaptan birçok alıntı yaptım. Oldukça anlamlı, okuyucuda iz bırakacak cümleler zaten ziyadesiyle var ama bütünsel bakınca özellikle cümle yapıları ve cümledeki derinlik, zorlama gayesi içerisinde anlamsızlaşıyor.
Kitaba adını veren kişilerin; Türk edebiyatında önemli yerleri bulunan edebî kişiler olan Cahit Zarifoğlu, Mehmet Akif İnan, Erdem Bayazıt, Rasim Özdenören, Ali Kutlay, Nuri Pakdil ve Alâeddin Özdenören'in Yedi Güzel Adam olduğunu da söylemeden geçemeyeceğim. Bunlar genelde tasavvufi çizgide seyreden yazarlardır. Şairlerdir. Bu kişileri konu edinen Yedi Güzel Adam dizisi de bir zamanlar TRT ekranlarında izleyici ile buluşmuştu.
Genel manada beni sıkan, yoran, şiirsel coşkunluğun tadını alamadığım, lirizmi yakalayamadığım bir kitap oldu diyebilirim. Tat alanlara ne mutlu!
