Yedi Güzel Adam
Cahit Zarifoğlu“Bir yerden bir yere uçuyorsa kuşlar;
mevsimler değişmiştir, insanlar da.”
Ülkeye tez giden ayaklarımla varıyorum.
Kanım, temizliği seven bir kolla durmadan atılıyor.
Yıkanmış, güneşte yeni kurumuş çarşaflar gibi
Serin ve ürpertici gövden.
Yaklaşmaktasın ve
Çok yakınıma taşıdığın güller…
Sana canıgönülden âşık oldum, meleğim.
Kollarına gümüş bilezikler düşündüm,
Dost buldukça onlara
Kalın kaşlarını övdüm.
Bu insanlar dev midir
Yatak görmemiş gövde midir
Bir yara açar boyunlarında
Kolkola durup bağırdıklarında
-Yar kurbanın olam
Dağlar önüme durmuş
Ki dağlanam
Çekip pırıl pırıl mavzerler çıkardılar oyluk etlerinden
Durdular ite çakala karşı yarin kapısında
Sayfa 9 - Beyan
içim ey içim bu yolculuk nereye
yine bir şehrin ölümünü başlatır gibisin...
Öpüşümüz gizli olmalı
Öpebilirsek uzanıp kaderlerimizden öpmeli
