İnsanın iyiliği en olmayacak yerde bulmaya duyduğu o neredeyse umutsuz gereksinime dair. Gerçeği güzelleştirmek yerine çirkinliği daha güzel bu ışıkta sergilemeye ve yaralı yüzündeki her siğil ve kırışıklık için şefkat ve empati yaratmaya dair.
“Yazar ne bir aziz, ne bir guru ne de kapıda duran bir peygamber; biraz daha keskin bir farkındalığa ve dünyanın kavranılmaz gerçeğini tanımlamak için biraz daha duyarlı bir dile sahip bir başka günahkâr sadece.”