İnsan tuhaf varlık. Varlığıyla omuzlarımızı ezen zorlu duyguları sırtlamak ya da eflatun olanların çekip gidişini seyretmek tahammül ister. Ama en zoru, hiç şüphesiz,içimizde çöreklenmesine izin verdiğimiz veya göz yumduklarımızın "şüphe ile erimesini" izlemek. Belki hala yaşıyor hepsi? Belki hiç doğmadılar?!..."
Sayfa 68