Kitabın dili çok ağır geldi. Olaylar arasında zaman zaman bağlantımı kaybettim. Ama bi o kadar da politikti. Bitsede kurtulsam diye sabırla okudum.:( Yüzyılı içeren olaylar döngüsü, eleştiriler kaliteli.
Yazarın benzersiz üslubu ile bambaşka bir masalsı deneyim daha.. İnsanın basitliği ile mükemmelliği arayışının vardığı nokta çok güzel anlatılmış, karşılaştırılmış..Oğul kısmında anlatılan savaş sahneleri çok vahşi ve gerçekçi Lakin hikayeden koparıyor biraz..Son kısımda şahane bir harman ile noktalamış yazar..
Pek beğenmediğim, atlayarak okuduğum bir kitap oldu. Çok kalabalık, detaylar içinde boğulmuş hissettim kendimi. Örneğin Hayalet bölümü çok başarılıyken, diğer bölümler biraz yavan kalmış. Yoruldum okurken, takip ederken. Yarattığı dünyalar beni inanılmaz çeken bir yazar kendisi, ama sanki birden fazla şeye değinince biraz olmamış gibi.
Bir yazar, daha ne kadar külteşip ve kendisiyle olan yarışında, kendini ne kadar daha geçebilir diye düşünürken bu kitapta bunun bir sınırı olduğunu gördüm.
Klasik bir İhsan Oktay Anar kitabı beklemek biraz üzücü olsa da hataydı. ve beklediğim hissetmeye alışık olduğum o duyguyu alamadım, bulamadım.
evet diğer kitapları gibi karmaşık bir hikaye, anlaşılması zor cümleler ve hatta fantastik bir eser gibi ama o eski kitaplarının tadında değil.
hayal kırıklığı belki biraz ağır olur sanırım. ama diğer eserlerinde ki havayı ve tadı bulamadım. hatta bu kitaptan sonra çıkan kitabı almayı bile düşünmedim.
Kitabın konusunun işleniş şekli bana naftalin kokmuş edebiyat yazılarının versiyonunlarını hatırlattı. İnsan olmanın ak ve kara hallerinin zaman yolculuğu üzerinden anlatılması edebiyatta çokça işlenen bir kurgudur. Edebiyatımızda Orhan Kemal, Adnan Binyazar gibi daha çok ilgiyi hak eden yazarlar karşısında yazarın kurgusal yaratıcılığı benim nazarımda sınıfta kaldı. Bunun dışında kitabın dilini akıcılık ve doğallık bakımından başarılı buldum.
