Valery Tarsis Kiev’de doğmuş, birinci dünya savaşında savaşmış hatta gazi olmuş bir yazar. 1930’lu yıllarda Komünist partiye katılmış ancak hem partiden hem de rejimden aradığını bulamamış ve komünizmin düşmanı olmuştur.
Yazarın kendi hayatından kesit sunduğu 7. Koğuş eserinde, muhalif insanların akıl sağlığı yerinde olmadığı bahanesiyle kapatıldığı bir akıl hastanesinde yaşananları anlatıyor ve koğuş arkadaşlarının hangi muhalif düşünceden dolayı tımarhaneye kapandığını ağır ve yerinde bir komünizm eleştirisi ile anlatıyor.
Yazar da gerçek hayatında bu tip bir akıl hastanesinde kalmış ve daha sonra yazılarını batı ülkelerine kaçırdığı ve batı gazetelerinde onunla ilgili makaleler yazılması sayesinde tımarhaneden kurtulmuş ve akabinde de Sovyetlerden Avrupa’ya göçmüştür. Avrupa’da yaşarken de anti komünist tavrını sürdürmüştür.
Kitabın yeni baskısı yok sanırım, bende eski bir baskısını arayıp buldum ve okudum. Bulan olursa okumasını kesinlikle tavsiye ediyorum. Hem dönemin Sovyetlerini anlamak hem de halkın hem aç hem de esir olarak yaşadığı bir ülke de dalkavukların da halktan yana değil -onları doyuran- rejimden yana tavırlarını okumak için bir fırsat olacaktır.
