Darrel gözlerini kapadı, önce hiçlik ile buluştu, sonra düşleri acı ve keskin gerçekliğe karıştı. Rüzgarın ve yağmurun ölümü çağrıştıran melodileri arasındaki kesintili ve kabus dolu uykularında kendi benliğini kaybetti.
Abiela’nın uzun, gür ve ışıksızlığı anımsatan, yarı göğsüne ve yarı sırtına saçılmış siyah saçlarını; sarıya çalan açık kahverengi gözlerini gördü bu hiçlikte. Kirpiklerini, kıpkızıl dudaklarını, çenesini…