Kafesteki keklik, ocağın başındaki kedim Pini, oğlak ve davar sürüleri, onca hatıralarla dolu eşya, hepsinden önemlisi binlerce yıllık tarihin efsanesi kara çadırın orta direğinin çekilmesi…
Alışıldık topraklar… Kar delikleri…
Buz gibi akan oluklar…
Kaklıklar… Keçilerin çanları… Ala keçe…
Delta marka teyp…
Ardıç ağacının içine saklanan, gecelemek için kullanılan battaniyeler…
Ateşin çıngısından delik deşik olmuş, kapüşonlu gocuklar…
Çadırın orta direğinde asılı olan peşkirler…
Kıldan örme çullar…
Boz eşeğin palanı ve semeri…
Çobanın her şeyi kepenekler…
Değersiz eşyaların konulduğu oturgun çuvallar ve değerli giysilerin bulunduğu ala çuvallar…
Bizleri sabah ezanında uyandıran Ak Horaz…
Ve davar sürüsünün satıldığını fark eden tek hayvan, on yıllık dostumuz, elimizin ulağı, çoban köpeğimiz Gosdak,
aklımızdan çıkacak gibi değil hiç biri…
