Fundemental dinci arka planlı naturalist rasyonel bir komün denemesi.
Doğanın kendisine dönerek mutlu yaşamın prensiplerini realist olarak ortaya döküp bir ütopya yaratma hayalinde olan Bacon, sanki hayatındaki tüm başarısızlıkları yazdığı, en azından hayalini kurduğu bu ütopyada yok saymış, hayattaki her şeyin hep daha iyisi ve daha mükemmelini tasarlayarak mutluluğa ulaşmayı denemiş bu eserinde. Ancak böyle her yönünden mükemmel olacağına inanılan Ben Salem halkının -yukarıda söylediğim gibi dini etkilerden olacak-, ataerkil muhafazakar bir yönü var. Ancak bu handikapı yenilikçilik fikriyle bezeyerek aşmışlar gibi görünüyor.
Ama bu ütopyada benim açımdan tüm diğer ütopyalar gibi rahatsız edici bir şeyler var. O da her şeyin mükemmel dizayn edilmiş olması. Bana göre hayat böyle değildir. En iyisine en güzeline ulaşmak değildir hayatın amacı. Biraz da elindekiyle mutlu olmasını bilmektir. Sürekli fazlasını istemek insanın aç gözlüğünden gelen bir durumdur. Hem suçların yalanların olmadığı bir toplumda güzelliklerin anlamı bugün ki gibi olmaz. Her şeyin en iyisi standart olur. Peki ya ben, benim hakkımda en iyisini istemiyorsam ?
Neyse bu sorular cevapları çok uzun olan sorular burada cevap arayacak değilim. Ama Bacon’un bu eserini okuduktan sonra aklımıza gelen sorular, bunlar için bile okunabilir. Bu tür eserleri seviyorsanız tavsiye ederim.
İyi okumalar.
