İki serseri çöplükte beklerken (Godot adlı birini bekleyen Vladimir ve Estragon) bize kendi hayatlarımızı anımsatacak şekilde birbirleriyle iletişim kurarlar. Ancak onların durumunun absürtlüğü daha belirgindir çünkü bizim hayatlarımızı süslediğimiz somut olgudan yoksundurlar; sahnede gördüğümüz şey, ölümü beklerken çeşitli avuntularla vakit doldurmaya çalışan iki karakterdir.