"Ne kadar dağılmış bir çiftiz, değil mi?" dedi Jacob. "İkimiz de, şekillerimizi aynı tutamıyoruz."
"Maalesef," diye onayladım, hala zor nefes alıyordum.
"En azından birbirimize sahibiz," dedi. Bu düşünce onu rahatlatmıştı.
Beni de rahatlatmıştı. "En azından," diye onayladım.