Yeniden Doğmak için Bir Bitki Çayı alır mıydınız? -Donatella RIZZATI
“Ah Gisele, sana benimde ihtiyacım var” cümlesini devamlı kurduğum bir kitap oldu benim için. Görünüşte ana karakter sen olmasanda, benim için kahraman sensin!!!
Kendinizi bulmanız için önce kaybetmeniz gerektiğini düşündünüz mü? Bir şeyleri inşa edebilmek için önce derinlere inip kazmak, ardından sağlamlaşması için demirleri dikkatle oturtmak gerekir. Yukarı çıkmak için önce dibi görebilmek.. Bu sadece bir beton yığını elde etmek için yapılmaz. Ruh kendini yükseltebilmek için önce acı çekebileceği en düşük seviyeye inmelidir. Katlanılması gereken ne varsa katlanmalı, kendini yontmalı ve öyle hafiflemelidir. Sırtındaki yüklerle istediği yüksekliğe ulaşamaz.. Viola da yapamıyordu. Uzaklaştığı, gömdüğünü sandığı her şeyi sırtında olduğu için görmüyor, yok sayıyordu. Bebeklerin siz odadan çıktığınız anda sizin yok olduğunuzu düşünmesi gibi.. Yaşanmamış kabul etmek gerçeği yok etmiyordu.
Bu gerçeği yazar kitabında öyle güzel işlemiş ki.. Kıyıya köşeye saklamamış, okur bulmak için çabalasın dememiş tam ortaya göz önüne koymuş. Okuyan görsün, benimsesin diye uğraşmış daha çok. Kitabı okurken kendimi pembe bir dizi içerisinde hissetmedim diyemiyorum, hani ne olacağını bildiğimiz ama yine de ekranından kalkamadığımız dizilerden. Kitap benim için kesinlikle öyleydi, içine öyle bir çekti öyle güzel şeyler öğretti ki. Ama her şeyden önemlisi kitap beni mutlu etti..
Son olarak; eğer bitkilere, enerjiye,doğaya inanıyorsanız mutlaka okumanız gereken bir kitap. Öğretici ve öğrenmeye fazlasıyla teşvik edici..
